Abstrakt

Networking Standaryzowany to narzędzie służące do budowania nowych relacji oraz wzmacniania tych już istniejących. Polega na dobieraniu ludzi w podgrupy, które mają określoną ilość czasu na odpowiedź na konkretne pytanie.

Networking Standaryzowany może być z powodzeniem użyty w formie rozgrzewki miedzy uczestnikami klasycznego spotkania firmowego, szkolenia lub konferencji, jako wstęp do regularnie odbywającego się wydarzenia lub wydarzenie samo w sobie.

Demo

Krok 1: Cała grupa zbiera się w kółku ↓

Krok 2: Grupa zaczyna rozchodzić się po sali ↓

Krok 3: Grupa zaczyna tworzyć podgrupy ↓

Krok 4: Po utworzeniu podgrup następuje czas na dyskusję w tych podgrupach ↓

Krok 5: Po upływie określonego czasu podgrupy „rozpadają się”, a ich uczestnicy rozchodzą się po sali w różnych kierunkach ↓

Krok 6: Uczestnicy zaczynają tworzyć kolejne podgrupy (różne od tych pierwszych) ↓

Krok 7: Po utworzeniu kolejnych podgrup znów następuje czas na rozmowę ↓

Następnie kroki 5-7 można powtarzać dowolną ilość razy modulując według uznania:
– ilość osób w podgrupie
– czas na dyskusję w podgrupie
– pytania, na które podgrupa dyskutuje

Jakie problemy rozwiązuje Networking Standaryzowany, czyli dlaczego go robić?

  • Pomaga szybko i efektywnie nawiązać nowe relacje.
  • Regularne sesje Networkingu Standaryzowanego pomagają wzmacniać relacje już istniejące.
  • Przyczynia się do lepszej dystrybucji informacji, a więc lepszego wykorzystania zasobów organizacji (m.in. intelektualnych) poprzez usprawnienie komunikacji (czyli udrażnianie kanałów komunikacyjnych).
Przykład skuteczności dystrybucji informacji, gdy odbywa się poprzez bliski kontakt.
Źródło: https://viral-loops.com/referral-marketing/statistics
  • Rozbija silosy.
  • Pomaga zidentyfikować białe plamy (ang. blank spots), a więc niewiadome obszary w firmach i organizacjach.
  • Pozwala rozwiązywać „wąskie gardła” w procesach organizacyjnych .
  • Wyłania problematyczne jednostki (osobowe lub organizacyjne) i pozawala lepiej sobie z nimi radzić dzięki zachęcaniu do budowania sojuszy między ludźmi.
  • Gdy metoda jest używana jako część rozgrzewkowa do warsztatu/szkolenia/konferencji, świetnie przygotuje uczestników do dalszej części spotkania nadając mu odpowiedniego rozpędu i tonu.
  • Szczególnie dobrze sprawdzi się w środowisku, które:
    • nie posiada kompetencji networkingowych
    • posiada znaczną lub dominującą część osób o usposobieniu introwertycznym (ze względu na jasno określone ramy postępowania – a więc określony stopień standaryzacji – zapewnia duże poczucie bezpieczeństwa i pozwala się otworzyć)

Jak to działa?

Bliskość i cel
Ludzie nawiązują relacje i zbliżają się do siebie dzięki dwóm podstawowym przyczynom:
– spędzanie ze sobą czas
– wykonywanie działania, które mają wspólny cel.
Networking Standaryzowany pokrywa je obie i dlatego jest tak skuteczny.

„Najpierw tory, później ciuchcia”
Aby pociąg mógł podróżować należy najpierw zbudować mu tory – dokładnie tak samo jest z przedsięwzięciami i relacjami. Ludzie chętniej wchodzą w relacje projektowe/zawodowe/biznesowe w momencie, w którym znają innych od strony personalnej. Networking Standaryzowany pozwala najpierw wytworzyć fundamenty pod te relacje (tory), aby później mogły na nich pracować właściwe przedsięwzięcia (ciuchcia).

Modulacja trzema czynnikami
Networking Standaryzowany jest zależny od trzech elementów, którymi należy umiejętnie sterować, aby uzyskiwać odpowiednie rezultaty:

  • ilości osób w podgrupie:
    • im mniejsza ilość osób w podgrupie, tym kontakt jest bardziej personalny i „żywy”, ale ograniczona jest różnorodność punktów widzenia
    • im większa ilość osób w podgrupie, tym większy dystans uczestników, ale zyskujemy większą różnorodność punktów widzenia
  • czasu na rundę:
    • im krótszy czas, tym większa dynamika procesu, ale też płytsze dyskusje
    • im dłuższy czas, tym mniej dynamiczny proces, ale też głębsze dyskusje
  • pytań do uczestników:
    • im bardziej zamknięte, tym odpowiedzi są bardziej konkretne, ale dyskusja jest ograniczona
    • im bardziej otwarte, tym odpowiedzi są mniej konkretne, ale otwierają nowe pola do dyskusji
    • im bardziej personalne, tym większe ryzyko, że możemy wywołać u niektórych dyskomfort, ale większe prawdopodobieństwo nawiązania bardziej ludzkiej relacji
    • im mniej personalne (a bardziej tematyczne), tym bardziej neutralny grunt do dyskusji, ale też mniejsze prawdopodobieństwo do nawiązania głębszej relacji

Rozwój Networkingu Standaryzowanego wraz z upływem czasu wydarzenia
Zaleca się, aby ilość osób w podgrupach, czas na rundę oraz pytania rozwijać wraz z trwaniem wydarzenia w następujący sposób:

  1. Zacząć od pracy w parach z krótkim czasem na rundę (60s) z pytaniem związanym personalnie z uczestnikami.
  2. Rozwijać się w kierunku 4-osobowych grup z czasem 4 min na rundę z pytaniem związanym bezpośrednio z tematyką spotkania.

Networking Standaryzowany jako icebreaker
Networking Standaryzowany świetnie sprawdza się jako icebreaker, który pozwala rozgrzać grupę i przygotować ją do właściwego spotkania. Aby móc dobrze wykorzystać Networking Standaryzowany jako icebreaker należy przede wszystkim skoncentrować pytania na aspektach personalnych, aby uczestnicy mogli poznać się lepiej.

Networking Standaryzowany jako team building
Networking Standaryzowany może zostać wykorzystany, jako ćwiczenie team buildingowe, a więc takie, którego ostateczny rezultat zależy od pracy zespołowej. Aby móc dobrze wykorzystać Networking Standaryzowany w ramach team buildingu, należy tak skonstruować wydarzenie, aby wkład każdego uczestnika przełożył się na ostateczny wynik zadania:

  • można poprosić wszystkich uczestników, aby wspólnie namalowali rysunek domu, w taki sposób, aby każda osoba narysowała jeden element i aby elementy te nie powielały się oraz wykorzystali sesje Networkingu Standaryzowanego, aby ustalili co kto rysuje
  • można przygotować uczestnikom zagadkę, która będzie podzielona w taki sposób, aby każdy z uczestników otrzymał przynajmniej jeden element potrzebny do jej rozwikłania oraz aby wykorzystali sesje Networkingu Standaryzowanego jako proces poszukiwania odpowiedzi na zagadkę (przykład takiej zagadki: Wyścigi konne)

Networking Standaryzowany jako networking biznesowy
Networking Standaryzowany świetnie służy na wydarzeniach biznesowych. Aby móc dobrze wykorzystać Networking Standaryzowany w ten właśnie sposób należy podczas spotkania:

  • od razu prosić o tworzenie 4-5-osobowych grup
  • z czasem 4-5 min na rundę
  • ograniczyć uczestników tylko do jednego pytania: Jak Twoja firma może pomóc innym oraz jakiej pomocy obecnie poszukujesz dla swojego biznesu?

Warto również przypomnieć uczestnikom, że spotkanie networkingowe o charakterze biznesowym nie jest po to, aby rozwiązywać problemy w trakcie dyskusji w podgrupach, ale po to, aby znaleźć kontakty do osób, które te problemy potrafią rozwiązać. Pozyskanie wartościowych, „ciepłych kontaktów” jest miarą skutecznego networkingu biznesowego na takim spotkaniu.

Networking Standaryzowany jako networking organizacyjny
Networking Standaryzowany jest w stanie pomóc firmom/organizacjom (szczególnie średnim i dużym). Regularnie odbywające się spotkania networkingowe (np. raz w miesiącu) dla wszystkich pracowników danej jednostki z użyciem Networkingu Standaryzowanego przyczyni się do polepszenia przepływu jakościowych informacji, a więc do zmiany struktury komunikacyjnej na „otwartą” i w konsekwencji do poprawienia efektywności działania firmy/organizacji.

Struktury komunikacyjne organizacji
Źródło: Communication Structure of Organization

Sprawdzone pytania wyzwalające dyskusje
Oto trzy sprawdzone pytania, o których użycie można śmiało się pokusić na sesjach Networkingu Standaryzowanego:

  1. Jakbyś był/a zwierzęciem/kwiatkiem/pojazdem/budynkiem, to jakim?
  2. W czym jesteś najlepszy/a na świecie?
  3. W czym totalnie się nie odnajdujesz i czego nie lubisz robić?
  4. Co macie ze sobą wspólnego, co nie jest związane z pracą?
  5. Jak możesz pomóc innym oraz jakiej pomocy obecnie szukasz?

Należy pamiętać, że dobór pytań jest kluczowym elementem warunkującym sukces Networkingu Standaryzowanego i dlatego należy je dobierać odpowiednio do sytuacji, tematyki i uczestników spotkania.

Przykład udanego zastosowania

Networking dla Samorządu Studenckiego Politechniki Łódzkiej w 2019r.

Jak wyglądała sytuacja?
Zostałem poproszony przez Samorząd Studencki Politechniki Łódzkiej o poprowadzenie wydarzenia dla 60-80 osób, które miało na celu zintegrować poszczególne Komisje Samorządu. Wydarzenie miało trwać maksymalnie 2h, być intensywne, ale i lekkie.

Co było moim celem?
Moim celem było poprowadzenie spotkania, które pozwoli ludziom nawiązać relacje, które owocowałyby lepszą współpracą pomiędzy Komisjami w nadchodzącym roku akademickim.

Jakich działań się podjąłem?
Przeprowadziłem Networking Standaryzowany z elementami team buildingu. Zacząłem od pracy w parach z małą ilością czasu oraz luźnymi, rozgrzewającymi ludzi pytaniami (m.in. po to, aby zapoznać studentów z samym formatem Networkingu Standaryzowanego), a skończyłem na grupach po 4-5 osób mającymi kilka minut na dyskusję oraz z pytaniami związanymi z obecnymi wyzwaniami Samorządu jak i pomysłami na to jak się ich podjąć, aby odnieść sukces. W dalszej części zrobiliśmy również lekkie ćwiczenie team buildingowe.

Jaki rezultat osiągnąłem?
Po całym wydarzeniu zaplanowano imprezę integracyjną, która – jak się dowiedziałem od organizatorów – nie zawsze cieszyła się powodzeniem. Dzięki wykorzystaniu Networkingowu Standaryzowanego według organizatorów ponad 60% uczestników wydarzenia pojawiło się na imprezie, co było do tej pory niespotykane.

Autor:
Damian Borowski
Twórca InzynieriaSpoleczna.pl, Scrum Master

Przykład niewłaściwego użycia

Networking Standaryzowany jako rozgrzewka do warsztatu produktowego w 2023r.

Zostałem poproszony przez swojego Klienta o przeprowadzenie warsztatu produktowego – mieliśmy do zrealizowania wiele zadań i ograniczoną ilość czasu. Bardzo ważna była efektywność spotkania, a odpowiednie przygotowanie (a więc „rozgrzanie”) uczestników do warsztatu było kluczowe. Zdecydowałem się na zrobienie Networkingu Standaryzowanego zaczynając od podgrup 4-osobowych, później 3-osobowych, na parach kończąc. Okazało się to niezbyt trafnym wyborem. W czym się utwierdziłem?

Lekcja – Zawsze budować od „dołu”
Takie wydarzenia – zwłaszcza, gdy uczestnicy nie są zaznajomieni z ideą oraz narzędziami profesjonalnego networkingu – należy zawsze zaczynać budować od małych grup osób, najlepiej par. Można pokusić się o modulowanie czasem i definitywnie należy mocno skoncentrować się na doborze odpowiednich pytań, jednak kluczowym elementem wpływającym na sukces ćwiczenia jest rozpoczęcie od małej ilości osób w podgrupach i zwiększanie jej w czasie trwania networkingu.

Autor:
Damian Borowski
Twórca InzynieriaSpoleczna.pl, Scrum Master

Podstawowe wytyczne (Guidelines) na sesję pierwszego Networkingu Standaryzowanego dla grupy 12 osób (czas trwania: 25min)

  1. Poinformuj uczestników o tym, co będą robić i czemu to ma służyć.
  2. Opisz jak będzie przebiegała cała część networkingowa oraz Sesja Wprowadzająca.
  3. SESJA WPROWADZAJĄCA:
    • ilość osób w podgrupie: 2 osoby
      • dzięki temu szybko nauczysz grupę na czym polega Networking Standaryzowany
      • będzie Ci łatwiej facylitować spotkanie
      • stworzysz fundamenty pod dalszą część spotkania
    • ilość czasu na dyskusję podczas jednej rundy: 1min
      • ~30s na osobę
      • dzięki temu spotkanie nabierze odpowiedniej dynamiki
    • pytanie: neutralne, związane z uczestnikami
      • obowiązuje jedno i to samo pytanie na całą sesję
      • np. Co możesz powiedzieć o sobie czego nikt by się o Tobie nie spodziewał?
      • np. Co Cię sprowadza na to spotkanie? / Dlaczego jesteś na tym spotkaniu?
    • powtórzenia: 3 rundy
      • bez przerw między rundami
      • weź pod uwagę dodatkowe 15-30s na zakończenie jednej rundy, rozproszenie się uczestników po sali i utworzenie nowych par (przezbrojenie)
      • podsumowując:
        • 3 rundy
        • w parach
        • 1 min na rundę
        • neutralne pytanie dotyczące uczestników
        • które obowiązuje podczas całej sesji (czyli 3 rundy)
        • brak przerw pomiędzy rundami
        • dodatkowy czas 15-30s na przezbrojenie
  4. Zatrzymaj grupę, skup uwagę na sobie i podziękuj uczestnikom za Sesję Wprowadzającą, a następnie porozmawiaj chwilę z całą grupą na temat pierwszego pytania.
  5. Opisz jak będzie wyglądała Sesja Rozwijająca.
  6. SESJA ROZWIJAJĄCA:
    • ilość osób w podgrupie: 3 osoby
      • dzięki temu powoli budujesz w grupie kompetencję Networkingu Standaryzowanego
      • dajesz ludziom nowe wyzwanie
      • jednocześnie pozwalasz poczuć się bezpiecznie w tym działaniu
    • ilość czasu na dyskusję podczas jednej rundy: 2 min 15 s
      • ~45s na osobę
      • dzięki temu dynamika powoli zacznie przechodzić ze skupienia na małej ilości czasu w kierunku dynamiki wynikającej z bogactwa poruszonych przez grupę wątków
    • pytanie: luźno związane z tematyką spotkania
      • obowiązuje jedno i to samo pytanie na całą sesję
      • np. Czego chcesz się dowiedzieć na dzisiejszym spotkaniu?
      • np. O czym nie chcesz dyskutować na dzisiejszym spotkaniu?
    • powtórzenia: 2 rundy
      • bez przerw między rundami
      • weź pod uwagę dodatkowe 15-30s na zakończenie jednej rundy, rozproszenie się uczestników po sali i utworzenie nowych podgrup (przezbrojenie)
    • podsumowując:
      • 2 rundy
      • w podgrupach 3-osobowych
      • 2 min 15 s na rundę
      • pytanie luźno związane z tematyką spotkania
      • które obowiązuje podczas całej sesji (czyli 2 rundy)
      • brak przerw pomiędzy rundami
      • dodatkowy czas 15-30s na przezbrojenie
  7. Zatrzymaj grupę, skup uwagę na sobie i podziękuj uczestnikom za Sesję Rozwijającą, a następnie porozmawiaj chwilę z całą grupą na temat drugiego pytania.
  8. Opisz jak będzie wyglądała Sesja Kończąca.
  9. SESJA KOŃCZĄCA:
    • ilość osób w podgrupie: 4 osoby
      • dzięki temu zaczynasz już budować podgrupy, które pozwolą sobie na zgłębienie tematu oraz podzielą się mnogą ilością punktów widzenia
      • jeśli używasz Networkingu Standaryzowanego jako wprowadzenia do warsztatu, to utworzone podgrupy mogą ze sobą pracować podczas dalszych zajęć
    • ilość czasu na dyskusję podczas jednej rundy: 4min
      • ~60s na osobę
      • dzięki temu dynamika skierowana jest na bogactwo wynikające z ilości poruszonych przez grupę wątków
    • pytanie: konkretnie związane z tematyką spotkania
      • obowiązuje jedno i to samo pytanie na całą sesję
      • np. Jakie są Twoje dotychczasowe doświadczenia z (temat spotkania)?
      • np. Co sądzisz o (temat spotkania) i jak może Ci to pomóc w życiu/pracy?
      • jeśli jest to ostatnia runda całego spotkania możesz do pytania dodać: „… i co z tego spotkania biorę dla siebie?” lub „… i jakie dalsze działania podejmę w tym kierunku?”
      • jeśli jest to runda, po której następuje dalsza część spotkania, np. warsztat, możesz zadać takie pytanie, które „wystawi piłkę” kolejnemu prowadzącemu
    • powtórzenia: 1 runda
    • podsumowując:
      • 1 runda
      • w podgrupach 4-osobowych
      • 4 min na rundę
      • pytanie konkretnie związanym z tematyką spotkania
      • które obowiązuje podczas całej sesji (czyli 1 rundę)
  10. Zatrzymaj grupę, skup uwagę na sobie i podziękuj uczestnikom za Sesję Kończącą, a następnie porozmawiaj chwilę z całą grupą na temat ostatniego pytania.
  11. Podsumuj przebieg spotkania z wykorzystaniem Networkingu Standaryzowanego, poproś o uwagi oraz o to jak można usprawnić takie wydarzenia w przyszłości.
  12. Zamknij spotkanie lub – jeśli było to wprowadzenie do warsztatu – przekaż głos prowadzącemu.

Jak rozwijać umiejętność prowadzenia Networkingu Standaryzowanego?

  1. Aktywnie testuj różne układy Networkingu Standaryzowanego, aby nauczyć się skutecznie reagować na potrzeby uczestników, a więc umieć dobierać dynamikę do aktualnej sytuacji (aby np. spotkanie nie 
    „siadło” albo nie było zbyt przebodźcowane):
    • testuj ilość osób w podgrupach
    • testuj ilość czasu na dyskusję w podgrupach
    • testuj różne rodzaje pytań (osobiste, projektowe, otwarte, zamknięte, 5W-questions)
    • testuj ilość pytań (nowe pytanie dla podgrup co rundę/sesję/wydarzenie)
    • testuj ilość rund w sesji
    • testuj ilość sesji
    • testuj częstotliwość spotkań z wykorzystaniem Networkingu Standaryzowanego
  2. Eksperymentuj z rozkładem czasu brutto (brutto = netto + tara):
    • czas netto – czas poświęcony w rundzie na sam networking w podgrupach
    • czas tara – czas przezbrojenia, czas na dyskusję z grupą, czas na instrukcje i uwagi od prowadzącego itd.
  3. Próbuj prowadzić Networking Standaryzowany na wielu różnego rodzaju wydarzeniach:
    • spotkaniach stricte networkingowych
    • spotkaniach w firmie/organizacji
    • warsztatach/szkoleniach
    • konferencjach
    • itd.

Uznaję ten artykuł za przydatny i dlatego, aby pomagać innym ludziom, dzielę się nim oraz stroną InzynieriaSpoleczna.pl na moim profilu LinkedIn → KLIK.

Krytycznym okiem

Networking Standaryzowany zaistnieje w pełnej krasie, gdy będą wykorzystane wszystkie jego kluczowe elementy:
– określona ilość osób w podgrupie,
– określony czas na dyskusję
– konkretne pytanie, na które odpowiadają uczestnicy.
W przeciwnym wypadku nie możemy mówić o Networkingu Standaryzowanym.

Brak zdefiniowanej ilości osób i/lub brak określonego czasu na wymianę opinii i/lub brak określonego pytania może sprawić, że komunikacja nie będzie efektywna, albowiem:

  • ludzie nie rozdzielą się równomiernie w podgrupach
  • interakcje między uczestnikami będą ograniczone
  • pojawi się ryzyko przejęcia kontroli w grupie przez pojedyncze osoby
  • podgrupy będą niestabilne
    • część osób zacznie poruszać się po sali bez celu
    • inni „utkną” w jednej podgrupie
    • a część osób wycofa się z networkingu
  • pojawią się dyskusje odbiegające od tematu
  • wypowiedzi uczestników będą niekonkretne

Należy pamiętać, że Networking Standaryzowany to nie lekarstwo na całe zło, a tylko jedno z narzędzi służące do realizacji idei networkingu w ogóle. Jeśli firma lub organizacja nie wspiera u siebie ustawicznego budowania, pielęgnowania i rozwijania sieci relacji, żadne jednorazowe wydarzenie nie przyczyni się do zmiany na lepsze.

Ograniczenie networkingu w firmie/organizacji wyłącznie do używania Networkingu Standaryzowanego sprawi, że po pewnym czasie takie spotkania staną się monotonne i nudne, a więc stracą swoją atrakcyjność i przestaną przyciągać ludzi.

Istnieje duże ryzyko, że wydarzenie, które będzie stricte networkingowe i/lub nie będzie miało tematu przewodniego może nie przynieść uczestnikom wartości. Dobry temat i odpowiednie pytania to świetne wyzwalacze konwersacji.

Materiały na start

  • Niestety, ale nie są mi znane żadne informacje, które mogłyby dodatkowo pomóc w zrozumieniu i aplikowaniu Networkingu Standaryzowanego, jako że jest to moje autorskie narzędzie, które ewoluowało do swojej obecnej formuły wiele lat. Nie oznacza to oczywiście, że je wymyśliłem samodzielnie – poszczególne elementy Networkingu Standaryzowanego były mi dobrze znane z innych wydarzeń networkingowych i szkoleniowych. Moja rola polegała na połączeniu tych elementów w spójną całość i nadaniu im takiej formy, z której można dziś z powodzeniem korzystać.
  • W Internecie można znaleźć wiele interesujących kart konwersacyjnych z gotowymi tematami do rozmów, np.:

Wyzwania dla czytelnika

  1. W ciągu najbliższej godziny znajdź odpowiedzi na te pytania:
    • Jakbyś był/a zwierzęciem/kwiatkiem/pojazdem/budynkiem, to jakim?
    • W czym jesteś najlepszy/a na świecie?
    • W czym totalnie się nie odnajdujesz i czego nie lubisz robić?
    • Jakie rzeczy łączą Cię z ludźmi podobnymi do Ciebie, a nie są związane z Twoją pracą?
    • Jak możesz pomóc innym oraz jakiej pomocy obecnie szukasz?
  2. Weź udział w dowolnym wydarzeniu o charakterze networkingowym.
  3. Przygotuj i przeprowadź 25-cio minutową sesję Networkingu Standaryzowanego dla ~12 osób z Twojej firmy/organizacji.

Dyskusja (na LinkedIn)

Otwórz dyskusję na LinkedIn.

Udanego wdrożenia!

InzynieriaSpoleczna.pl

Podziękowania

O autorze

Damian Borowski

Założyciel inicjatywy PonadPrzeciętni, twórca narzędzia Model Dedykowanych Systemów (MDS), autor frameworka Activerto oraz inicjator serwisu InzynieriaSpoleczna.pl. Zawodowo zajmuje się usprawnianiem działań organizacji.